Żywy Różaniec
Zadaniem Róży różańcowej jest po prostu modlitwa na różańcu w różnych intencjach, przede wszystkim tych, o które prosi papież, oraz misyjnych.
Dołączamy także nasze lokalne sprawy.
Zmiany tajemnic Różańca odbywają się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca
po Mszy św. o godz. 9.00.
Zelatorką Żywego Różańca w naszej parafii jest p. Grażyna Gawlińska.
Opiekunem jest proboszcz.
Jeśli modlisz się na różańcu dołącz do nas!
W takich czasach i w takim świecie jakże ważna to modlitwa! Zapraszamy.
„Różaniec jest moją codzienną modlitwą – i muszę powiedzieć, że jest modlitwą cudowną,
cudowną w swojej prostocie i w swej głębi.
W tej modlitwie powtarzamy wiele razy te same słowa, lecz są to słowa,
które Dziewica Maryja usłyszała od Archanioła i od swej krewnej św. Elżbiety.
Z tymi słowami łączy się cały Kościół.
Równocześnie zaś w te same dziesiątki Różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła i ludzkości.
Sprawy osobiste, sprawy naszych najbliższych zwłaszcza tych,
którzy są nam najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy,
którzy nam leżą na sercu. W ten sposób i ta prosta modlitwa różańcowa
pulsuje niejako życiem ludzkim”.
Jan Paweł II
(29.10.1978)
Żywy Różaniec oznacza:
1. Życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
2. Życie wiarą, nadzieją i miłością, należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy - wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga ludzi. (...)
3. Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek Różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.


Historia
Żywy Różaniec swoje powstanie zawdzięcza bł. Paulinie Jaricot (1799-1862). Przekonana o tym, że dobre uczynki znaczą niewiele, jeśli nie wspiera ich modlitwa, wymyśliła w 1825 r. "żywy różaniec", coś co było bardzo praktyczne i odpowiadające duchowi czasu. Jaricot zakładała grupy, składające się z 15 osób, z których każda odmawiała codziennie jedną z piętnastu tajemnic różańcowych. Do swojego brata Phileasa, kapłana, napisała, że "będzie to armia dobrych mocy". Wkrótce Żywy Różaniec stał się bardzo popularny w całej Francji, a jeden z biskupów, zdumiony religijnym ożywieniem w swojej diecezji, napisał: "Przypisuję to działaniu Żywego Różańca". Zataczał on coraz szersze kręgi. Dwa lata po jego powstaniu istniało już 150 grup, a wielu francuskich biskupów przeszczepiło ideę Żywego Różańca do swoich diecezji. Papież Leon XII w 1827 r. pobłogosławił to dzieło, a Grzegorz XVI wydał dokument zatwierdzający Stowarzyszenie Żywego Różańca. Kilka lat po powstaniu Żywego Różańca tylko w samej Francji należało do niego ponad 3 mln wiernych.
W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie; został on zatwierdzony przez Prymasa Polski, bł. kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Cele
Jednym z pierwszorzędnych celów Żywego Różańca jest wynagradzanie Bogu za popełnione zło i dążenie do nawrócenia. Celem drugim - stopniowe ożywianie wiary w duszach wiernych; trzecim - uzyskanie nawrócenia grzeszników i zachowanie zawsze czystej wiary. Codzienne rozważanie jednej tajemnicy różańcowej (1 Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo i 1 Chwała Ojcu) nie jest wysiłkiem ponad ludzkie możliwości, a czyni w nas, wokół nas i w całym świecie wiele dobra. Dlatego zachęcamy do pozostania z nami kilka minut po porannej Mszy św. w I niedzielę miesiąca i wpisywania się na listę chętnych do włączenia się we wspólnotę Żywego Różańca (może uda się nam zawiązać kolejną Różę Różańcową).

Tajemnice Różańca Świętego
Tajemnice radosne (odmawiamy w poniedziałek i sobotę)
- Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie,
- Nawiedzenie św. Elżbiety,
- Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem,
- Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni,
- Znalezienie Pana Jezusa w świątyni.
Tajemnice bolesne (wtorek, piątek)
- Modlitwa Pana Jezusa w ogrójcu,
- Biczowanie Pana Jezusa,
- Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa,
- Droga krzyżowa,
- Śmierć Pana Jezusa na krzyżu.
Tajemnice światła (czwartek)
- Chrzest Pana Jezusa w Jordanie,
- Cud w Kanie Galilejskiej i objawienie się chwały Pana Jezusa,
- Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia,
- Przemienienie na górze Tabor,
- Ustanowienie Eucharystii.
Tajemnice chwalebne (środa, niedziela)
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa,
- Wniebowstąpienie Pana Jezusa,
- Zesłanie Ducha Świętego,
- Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
- Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi.
Różaniec można odmawiać codziennie w całości, i nie brak takich, którzy to czynią z godną pochwały wytrwałością. Wypełnia on w ten sposób modlitwą dni tak wielu dusz kontemplacyjnych albo towarzyszy osobom chorym czy w podeszłym wieku, które dysponują dużym zasobem czasu. Jest jednak oczywiste - i to tym bardziej, jeśli doda się nowy cykl "tajemnice światła" - że wielu wiernych będzie mogło odmawiać tylko jego część według pewnego porządku tygodniowego. Ten rozkład prowadzi do nadania poszczególnym dniom tygodnia swoistego duchowego "kolorytu", podobnie jak liturgia nadaje go różnym okresom roku liturgicznego.

Obowiązki w Żywym Różańcu
- Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
- Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
- Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
- Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
- Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modłach za spokój jego duszy. (...)
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
- w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
- Narodzenia Pana Jezusa (25. XII),
- Ofiarowania Pańskiego (2. II),
- Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25. III),
- Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
- Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15. VIII),
- wspomnienie N. M. P. Królowej Różańca świętego (7. X)
- oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8. XII).
Obietnice Matki Bożej
dla odmawiających Różaniec święty,
dane błogosławionemu Alanowi de la Roche
Znany w historii apostoł Różańca św. i założyciel bractw różańcowych - bł. Alan, miał otrzymać od Matki Bożej następujące obietnice, przekazywane w tradycji zakonu dominikańskiego:
- Wszyscy, którzy wiernie mi służyć będą odmawiając Różaniec św. otrzymają pewną szczególną łaskę.
- Wszystkim odmawiającym pobożnie mój Różaniec przyrzekam moją szczególniejszą opiekę i wielkie łaski.
- Różaniec będzie najpotężniejszą bronią przeciw piekłu, wyniszczy pożądliwości, usunie grzechy, wytępi herezje.
- Cnoty i święte czyny zakwitną - najobfitsze zmiłowanie uzyska dla dusz od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych; o, ileż dusz uświęci ta modlitwa!
- Dusza, która poleca mi się przez Różaniec - nie zginie.
- Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie Różaniec św., rozważając równocześnie tajemnice święte, nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym - wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
- Prawdziwi czciciele mego Różańca nie umrą bez sakramentów świętych.
- Chcę, aby odmawiający mój Różaniec, mieli w życiu i przy śmierci światło i pełnię łask, aby w życiu i przy śmierci uczestniczyli w zasługach świętych.
- Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które mnie czciły modlitwą różańcową.
- Prawdziwi synowie mego Różańca osiągną wielką chwałę w niebie.
- O cokolwiek przez Różaniec prosić będziesz - otrzymasz.
- Rozszerzającym mój Różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie.
- Uzyskałam u Syna mojego, aby wpisani do bractwa mojego Różańca - mieli w życiu i przy śmierci za braci wszystkich mieszkańców nieba.
- Odmawiający mój Różaniec są moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna mojego Jednorodzonego.
- Nabożeństwo do mego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.
